ιστορια





ΔΑΦΝΗ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Βρισκόμαστε στο 1967. Μία χρονιά πολύ δύσκολη για την χώρα η οποία μόλις είχε αρχίσει να στενάζει από τον δικτατορικό ζυγό. Μια παρέα όμως νέων, τα ενδιαφέροντα των οποίων ήταν έξω από πολιτική και συμφέροντα, ήθελε να κάνει πράξη το όνειρο της σχετικά με το μπάσκετ. Ένα άθλημα, αδικημένο εώς τότε στην Ελλάδα, η οποία δεν ήξερε ούτε το σχήμα και το χρώμα μιας μπάλας μπάσκετ (άλλωστε δεν υπήρχαν και πολλές διαθέσιμες στην αγορά), καθώς το ποδόσφαιρο κυριαρχούσε σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας.

Ο επικεφαλής αυτής της παρέας, τύγχανε να είναι και δικηγόρος. Άνθρωπος επιστήμονας, ο οποίος όμως είχε μέσα του το …σαράκι του αθλητισμού και ειδικότερα του μπάσκετ και ήθελε να το μετουσιώσει στην δημιουργία μιας ομάδας μπάσκετ στη γειτονιά του.
Μάριος Ηλιόπουλος το όνομα του και Δάφνη η γειτονιά του…

Μαζί με τους φίλους τους, ο κ. Ηλιόπουλος προχώρησε στην ίδρυση και στελέχωση της πρώτης ομάδας μπάσκετ στη Δάφνη, η οποία και έμελε να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια φτάνωντας μέχρι τα …σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ. Τα πρώτα γραφεία που στέγασαν αυτή την φιλότιμη και συνάμα φιλόδοξη προσπάθεια, ήταν σε ένα υπόγειο της οδός Τενάρου (πλησίον του Σινέ ΝΑΝΑ), σε συστέγαση με την ομάδα ποδοσφαίρου που είχε ιδρυθεί σαν Α.Ο. Δάφνης το 1939.

Η πρώτη έδρα της ομάδας μπάσκετ ήταν εύκολο να βρεθεί, καθώς υπήρχε δίπλα η Γυμναστική Ακαδημία η οποία διέθετε γήπεδο μπάσκετ.

Μετά από μια αδιάφορη αγωνιστικά χρονιά στην Γ΄ κατηγορία Αθηνών, όπου κυριάρχησαν οι διαδικασίες ίδρυσης του τμήματος μπάσκετ και η στελέχωση του από παιδιά της Δάφνης, ξεκίνησε η ανοδική πορεία της ομάδας που είχε σαν σήμα το κλαρί της δάφνης και χρώμα το κίτρινο – μαύρο.

Παρά το ότι η Δάφνη ήταν μια ποδοσφαιροκρατούμενη περιοχή, ο κόσμος αγκάλιασε με θέρμη από την πρώτη στιγμή τη νέα αυτή προσπάθεια και αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό για την μετέπειτα άνοδο στην Β΄ κατηγορία Αθηνών. Κάτι το οποίο επετεύχθη ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα το 1968. Ορμώμενη από τον ενθουσιασμό της πρώτης μεγάλης επιτυχίας και με την απαράμιλη συμπαράσταση των Δαφνιωτών φιλάθλων, η ομάδα δεν σταμάτει στη Β΄ Κατηγορία. Έναν χρόνο αργότερο, το 1969 και μετά από μια εκπληκτική αγωνιστική περίοδο, η Δάφνη πετυγχάνει την δεύτερη συνεχόμενη άνοδο της, στην Α΄ κατηγορία Αθηνών. Εκεί παράμεινε μέχρι το 1975, χρησιμοποιόντας πάντα ως έδρα το ανοικτό γήπεδο της ΕΑΣΑ (Γυμναστική Ακαδημία), το οποίο σε κάθε αγώνα πλημύριζε από τους ενθουσιώδης φιλάθλους όχι μόνο της Δάφνης αλλά και των γύρω περιοχών.

Η συγκλονιστική παρουσία του κόσμου της Δάφνης επρόκειτο να αφήσει …εποχή στο Ελληνικό μπάσκετ και να διαγράψει μια ξεχωριστή πορεία, τόσο στις δεκαετίες ’80 – ’90 όσο και στις μέρες μας. Ανεξάρτητα από την αγωνιστική πορεία, ο κόσμος της Δάφνης αποτελούσε και αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της ομάδας, μέχρι και τις ημέρες μας...